Παντάνασσα, Μήτερ Ημών - Ποίημα

Παντάνασσα, Μήτερ Ημών - Ποίημα



Καύχημα των ιερέων
αγλάισμα ψυχών ωραίων,
στήριγμα των μοναστών
στον αγώνα τον καλόν….
Των παρθένων κορωνίδα
στην ουράνιον πατρίδαν
που ξανάδωσεν ελπίδαν,
στου μισόκαλου παγίδαν.
Μες, σε παναγάπην, τόσην
τους ανθρώπους για σώσει
έδωσεν υπέρ ημών
ο Θεός των ουρανών,
Άνασσαν και Μήτερ πάντων
να πρεσβεύει υπέρ απάντων….

_________________

Τὴν σπουδήν σου τῇ κλήσει κατάλληλον, ἐργασάμενη φερώνυμε, τὴν ὁμώνυμόν σου πίστιν, εἰς κατοικίαν κεκλήρωσαι, Παρασκευὴ Ἀθληφόρε· ὅθεν προχέεις ἰάματα, καὶ πρεσβεύεις ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Τήν πάσαν ἐλπίδα μου, εἰς σέ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, φύλαξον μέ ὑπό τήν σκέπην σου.