Αφιέρωμα στην Θεοτόκο ◊

Η ΑΓΙΑ ΣΚΕΠΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Συγγραφέας: Κωνσταντίνος Μουλαγιάννης

   

ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ

Η ΣΚΕΠΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΣΥΝΟΠΤΙΚΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ: Διέδραμε χρόνος πλέον των δύο χιλιετηρίδων από τότε που ο Παντοκράτορας και Μεγάθυμος Δημιουργός του Σύμπαντος επέθεσε την θεία χάρη του στην θυγατέρα  εκ της ρίζας του Ιεσσαί και ταπεινή καθιερωμένη στον ναό πάναγνη Παρθένο Μαρία, να ενσαρκώσει μυστηριακώς τον μονογενή Υιό Του και Λυτρωτή του κόσμου Χριστόν.

Και είναι αλήθεια ότι ο Ιησούς ο Ναζαρηνός, με την δίφυτη υπόστασή του ως Θεανθρώπου (θεού+ανθρώπου), υπέδειξε στους ανθρώπους την οδό της Σωτηρίας και λύτρωσε αυτούς από την αγωνία της φθοράς. Προς τούτο υποτάχθηκε στην εγκοσμιότητα και με την ανθρώπινη υπόστασή του υπέμεινε τα πάνδεινα, ακόμη και την σταυρική Του θυσία, για να καταδείξει ότι πάντες οι θνητοί οφείλουν και δύνανται να υπακούουν στις εντολές του Θεού για μια ενάρετη και ευδαίμονα κοινωνία, ώστε να αξιωθούν της Βασιλεία Του, ακόμη και αν υποστούν την βάσανο των δυνάμεων του κακού.

Παραλλήλως ο Χριστός υπό την θεϊκή του υπόσταση εμεγάλυνε την πάνσοφη και απλοϊκή διδαχή του με παράδοξα θαύματα και επισφράγισε αυτήν με την ένδοξη Ανάστασή Του, φανερώνοντας στους ανθρώπους την ακατάλυτη αιωνιότητα του Αγίου Πνεύματος.

Βεβαίως στοργικός συνοδοιπόρος της επίγειας παρουσίας του Ιησού αναδείχθηκε η πανάμωμη Μητέρα του, κυήσασα, τεκούσα, γαλουχήσασα και βρεφουργήσασα Αυτόν και θρηνωδούσα την μαρτυρική Σταύρωσή Του, αλλά και τελικώς απολαύουσα την χαρά της Αναστάσεώς Του.

Και ναι μεν με την Κοίμησή της η Θεοτόκος μετέστη  στους ουρανίους θρόνους, αναληφθείσα από τον προσφιλή Υιό της, εξακολούθησε όμως να επίσταται της επίγειας ζωής και ως μάνα, αδελφή και πολυεύσπλαχνη μεσίτρια πρεσβεύει αδιακόπως προς Αυτόν υπέρ του ανθρωπίνου γένους. Και ο πολυέλεος Κύριος δεν παραλείπει να εισακούει τις παρακλήσεις Της, επιδαψιλεύοντας πολλά θαύματα στους ανθρώπους και ιδιαίτερα στον  χριστεπώνυμο Ελληνικό λαό.

Έτσι εξηγείται το γεγονός ότι οι Έλληνες, περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον λαό, λατρεύουν και υμνολογούν την πανάμωμη Παναγία Μητέρα και επικαλούνται την προστασία και βοήθειά Της σε όλες τις διαδρομές της επίγειας ζωής.

Τούτο είναι φανερό από την πληθώρα των αφιερωμένων στην λατρεία Της ναών, που κατακλύζουν ολόκληρη την ηπειρωτική και προπαντός την νησιωτική Ελλάδα, και από τα πολυώνυμα προσωνύμια που αποδίδονται στην χάρη Της και προέρχονται κυρίως: α) από την εικονογραφική Της παράσταση (Ένθρονη, Βρεφοκρατούσα, Γλυκοφιλούσα, Οδηγήτρια κ.λ.), β) από την τοποθεσία της εκκλησίας  (Σπηλιώτισσα, Θαλασσινή, Πυργιανή κ.λ.), γ) από τους υμνωδικούς χαρακτηρισμούς (Παράκληση, Αμόλυντος, Κεχαριτωμένη κ.λ.), δ) από τις θαυματουργικές Της ιδιότητες (Ελεούσα, Γοργοεπήκοος, Γιάτρισσα, Σκέπη κ.λ.) και ε) από τις εκδηλώσεις σεβασμού και αγάπης των πιστών (Παμμακάριστος, Χρυσοπηγή, Παντάνασσα κ.λ.). Παρακάτω διανθίζουμε τα συνηθέστερα Θεοτοκωνύμια με εικόνες και ιαμβικά οκτάστιχα ιδίας συνθέσεως.

Επίσης προς τιμή της Παναγίας Θεοτόκου η πλειονότητα των Ελλήνων φέρει τα ονόματα «Μαρία - Μάριος, Παναγιώτα - Παναγιώτης και Δέσποινα»,  έχουν μάλιστα καθιερωθεί πολυάριθμες θεομητορικές εορτές καθόλη την διάρκεια του έτους, από τις οποίες επιλέγουμε παρακάτω τις σημαντικότερες με εικόνα και το απολυτίκιο κάθε μίας. 

ΕΟΡΤΑΖΟΜΕΝΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΚΕΠΗΣ:  Δύο είναι τα μυστηριακά θαύματα σε ανάμνηση των οποίων εορτάζεται η Αγία Σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου και τα οποία ανέδειξαν την προστασία Της στους νικητήριους αγώνες του Ελληνικού Έθνους για τις ιδέες της «Πίστεως και της Ελευθερίας».

Το πρώτο θαύμα συνέβη στην Κωνσταντινούπολη κατά την περίοδο του βασιλέως Λέοντος του Μεγάλου (457 – 474), όταν το Βυζάντιο κινδύνευε από τις επιδρομές των Αγαρηνών και το εκκλησίασμα στο ναό της Παναγίας των Βλαχερνών παρακολουθούσε ολονύκτια αγρυπνία με προσευχές και παρακλήσεις προς την Θεοτόκο. Τότε κατά το μεταμεσονύκτιο δύο συμπροσευχόμενοι μοναχοί, ο όσιος Ανδρέας ο κατά Χριστόν σαλός (θρησκόληπτος) και ο μαθητής του Επιφάνιος, οραματίσθηκαν την Παναγία, συνοδευομένη από αγίους και αγγέλους, να εισέρχεται στο θυσιαστήριο και να προσεύχεται γονυκλινής προς τον Υιό της. Ακολούθως έβγαλε το ωμοφόριό Της (είδος εσάρπας καλυπτούσης και την κεφαλήν), το εφάπλωσε στο εκκλησίασμα και απεχώρησε σαν φωτοφόρος νεφέλη.

Η είδηση της οπτασίας αυτής διαδόθηκε ταχέως και εμψύχωσε τους υπερασπιστές της Πόλεως, που κατενίκησαν τους πολιορκητές. Έκτοτε σε ένδειξη ευγνωμοσύνης στην προστάτιδα Παναγία καθιερώθηκε η εορτή της Αγίας Σκεπης την 1η Οκτωβρίου, κατά την οποία ψάλλεται το εξής τροπάριο:

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’.

Τῆς Σκέπης σου Παρθένε, ἀvuμνοῦμεν τάς χάριτας, ἣν ὡς φωτοφόρον νεφέλην, ἐφαπλοῖς ὑπὲρ ἔννοιαν, καὶ σκέπεις τὸν λαόν σου νοερῶς, ἐκ πάσης τῶν ἐχθρῶν ἐπιβουλῆς. Σὲ γὰρ σκέπην καὶ προστάτιν καὶ βοηθόν, κεκτήμεθα βοῶντές σοι· Δόξα τοῖς μεγαλείοις σου Ἁγνή, δόξα τῇ θείᾳ Σκέπῃ σου, δόξα τῇ πρὸς ἡμᾶς σου, προμηθείᾳ Ἄχραντε.

« « «

Την ίδια περίοδο προφανώς έγινε και η σύνθεση του ύμνου των  Χαιρετισμών (24 οίκων) προς την Θεοτόκο, τους οποίους έψαλαν οι Βυζαντινοί στις δεήσεις τους κατά τις αλλεπάλληλες επιδρομές των βαρβάρων.

Τούτο συνέβη και το έτος 626, όταν ο αυτοκράτορας Ηράκλειος έλειπε σε εκστρατεία κατά των Περσών και αιφνιδίως η Κωνσταντινούπολη πολιορκήθηκε από τους Αβάρους. Τότε ο Πατριάρχης Σέργιος ετέλεσε ολονύκτια αγρυπνία στον ίδιο ναό της Παναγίας των Βλαχερνών και το εκκλησίασμα ανέπεμπε προσευχές προς την Θεοτόκο για την προστασία της Βασιλεύουσας, ψάλλοντας ορθοσταδόν τους Χαιρετιστήριους ύμνους, τους οποίους παραθέτουμε κατωτέρω με αντίστοιχα εικονίδια και οι οποίοι έκτοτε αποκαλούνται Ακάθιστος Ύμνος. Εκείνη τη νύκτα αιφνίδια τρικυμία κατέστρεψε τον εχθρικό στόλο, ενώ αντεπίθεση των υπερασπιστών της Πόλεως προξένησε σοβαρές απώλειες στους πολιορκητές, οι οποίοι ετράπησαν σε φυγή.  Και στην περίπτωση αυτή η συμβολή της Παναγίας ήταν καταλυτική για την νίκη των ολίγων πολιορκημένων, γι’ αυτό και προς τιμή Της συντάχθηκε το παρακάτω υπέροχο τροπάριο:

                        Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ΄.

                     Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια,
                             ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια,

                      ἀναγράφω σοι ἡ Πόλις σου Θεοτόκε.

                      Ἀλλ’ ὡς ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητον,
                             ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον,
                             ἵνα κράζω σοι· Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

Το δεύτερο εορταζόμενο θαύμα της Αγίας Σκέπης συντελέσθηκε κατά τον Πόλεμο του έτους 1940, τον οποίον κήρυξε η φασιστική Ιταλία κατά της ειρηνικής Ελλάδος, μετά μάλιστα από προηγούμενο ανίερο τορπιλισμό του πλοίου «Έλλη» που μετέφερε προσκυνητές στη Μεγαλόχαρη  της Τήνου.

Τότε οι πάνοπλες μεραρχίες της φασιστικής βίας κατετροπώθηκαν στους προμαχώνες των Ηπειρωτικών βουνών από τις αριθμητικώς και εξοπλιστικώς υποδεέστερες δυνάμεις της Ελλάδος, οι οποίες εμψυχώνονταν από τις οπτασίες της Θεοτόκου, την οποίαν πολλοί μαχητές διηγούνται ότι έβλεπαν ως αστραποβόλο νεφέλη να τους οδηγεί σε επικές νίκες, που προκάλεσαν τον παγκόσμιο θαυμασμό.  

Σε ένδειξη ευγνωμοσύνης και του θαύματος αυτού, με απόφαση της Εκκλησίας της Ελλάδος, η εορτή της Αγίας Σκέπης μετατέθηκε από την 1η Οκτωβρίου και συμπανηγυρίζεται με την εθνική μας εορτή της 28ης του ιδίου μηνός, οπότε συμψάλλονται και τα παρακάτω ιδιαίτερα τροπάρια:

 Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. δ’.

Θεοτόκε Ἀειπάρθενε, τὴν ἁγίαν σοῦ Σκέπην, δι’ ἧς περισκέπεις τοὺς εἰς σὲ ἐλπίζοντας, κραταιὰν τῷ Ἔθνει σου καταφυγὴν ἐδωρήσω‧ ὅτι ὡς πάλαι καὶ νῦν θαυμαστῶς ἡμᾶς ἔσωσας, ὡς νοητὴ νεφέλη τὸν σὸν λαὸν περιβαλοῦσα. Διὸ δυσωποῦμεν σε, εἰρήνην τῇ πολιτείᾳ σου δώρησαι καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος.

         Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’.

Ὥσπερ νεφέλη ἀγλαὼς ἐπισκιάζουσα

τῆς Ἐκκλησίας τὰ πληρώματα Πανάχραντε,

ἐν τῇ πόλει πάλαι ὤφθης τῇ βασιλίδι.

  Ἀλλ’ ὡς σκέπη τοῦ λαοῦ σου καὶ ὑπέρμαχος

περισκέπασον ἡμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως

τοὺς κραυγάζοντας.  Χαῖρε Σκέπη ὁλόφωτε.

Βεβαίως οι επιπτώσεις και των δύο παραπάνω θαυμάτων της Αγίας Σκέπης  δεν περιορίζονται στον Ελληνικό ορίζοντα, αλλά υπέχουν παγκόσμιες προεκτάσεις. Διότι στην πρώτη περίπτωση διαφυλάχθηκε ο Βυζαντινός πολιτισμός στον βαθμό που ήταν αναγκαίος για να μεταλαμπαδευθεί στον υπόλοιπο κόσμο. Και στην δεύτερη περίπτωση επήλθε τέτοια καθυστέρηση και εμπλοκή στην κατακτητική μηχανή του φασιστικού Άξονα, ώστε ανατράπηκε το επιχειρησιακό του πρόγραμμα και κατέστη ευάλωτο, που τελικώς υπέκυψε στις δυνάμεις της αντιστάσεως.

Για όλα αυτά είναι άξιον να μεγαλύνουμε, ανυμνούμε, δοξολογούμε και ευχαριστούμε την Υπεραγία Θεοτόκο. Και  είναι μεγάλη ασέβεια και αγνωμοσύνη να βλασφημείται και καθυβρίζεται παντοιοτρόπως, γεγονός που ωστόσο  με την άπειρη μεγαθυμία  και ευσπλαχνία Της αντιπαρέρχεται, δεομένη αδιακρίτως υπέρ πάντων και συμπαραστέκουσα στους επικαλουμένους την βοήθειά Της. Δικαίως λοιπόν μπορεί να αποκληθεί πολυώνυμη, πολυΰμνητος, πολυεύσπλαχνος  και πολυαγαπημένη, αλλά και η πολυβλασφημημένη Αγία.           

                            Μεγαλυνάριον τῆς Θεοτόκου

Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς

μακαρίζειν σε τὴν Θεοτόκον,

τὴν ἀειμακάριστον καὶ παναμώμητον

καὶ μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.

Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβεὶμ

καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ

τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν,

τὴν ὄντως Θεοτόκον, Σὲ μεγαλύνομεν.

 

Κατηγορία: Αφιέρωμα στην Θεοτόκο  | Αφήστε σχόλιο

ΤΑ ΣΥΝΗΘΕΣΤΕΡΑ ΘΕΟΤΟΚΩΝΥΜΙΑ

Συγγραφέας: Κωνσταντίνος Μουλαγιάννης

• Δευτέρα, 25 Απριλίου, 2011

Παντάνασσα, Ένθρονη, Πλατυτέρα, Βασίλισσα των Αγγέλων

Σήμερον σὲ θεωροῦσα ἡ ἄμεμπτος Παρθένος ἐν Σταυρῷ, Λόγε ἀναρτώμενον, ὀδυρομένη μητρῷα σπλάγχνα, ἐτέτρωτο τὴν καρδίαν πικρῶς, καὶ στενάζουσα ὀδυνηρῶς ἐκ βάθους ψυχῆς, παρειὰς σὺν θριξὶ καταξαίνουσα, κατετρύχετο. Διὸ καὶ τὸ στῆθος τύπτουσα, ἀνέκραγε γοερῶς: Οἴμοι, θεῖον Τέκνον! Οἴμοι, τὸ φῶς τοῦ κόσμου! Τί ἔδυς ἐξ ὀφθαλμῶν μου, ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ;

ΤΑ ΣΥΝΗΘΕΣΤΕΡΑ ΘΕΟΤΟΚΩΝΥΜΙΑ

(Μέ εἰκόνες καὶ ἰαμβικά ὀκτάστιχα)

[Στίχοι: Κων/νου Μουλαγιάννη –Ἦχος πλ. α'] 

Η Παντάνασσα Χαίρε σεμνή Παντάνασσα και του Θεού Μητέρα, χριστιανών κραταίωμα, αγίων Υπερτέρα. Την προσευχή μας πρόσδεξε και μη περιφρονήσεις, από εγκόσμιους χειμασμούς να μας περιφρουρήσεις.

Η Πάντων Χαρά Χαίρε των Πάντων η Χαρά και θεία δυναστεία, αγγέλων εγκαλλώπισμα, ανθρώπων ευλογία. Διαφύλαξε, Φιλάνθρωπη, από επιδημίες, σεισμούς, λιμούς, επιβουλές, δεινές κακοκαιρίες.
Η Κυρία των Αγγέλων Χαίρε περίλαμπρε ναέ, Κυρία των Αγγέλων και ευσεβών απάλλαγμα από κακών τριβέλων. Στη Χάρη σου προστρέχουμε και σε υμνολογούμε, τις θλίψεις μας εξάλειψε, θερμώς παρακαλούμε.
Η Αμόλυντος Χαίρε Αμόλυντος τροφός γαλήνης των ανθρώπων και φοβερή κατάπτωση των πονηρών δαιμόνων. Απάλλαξέ μας, Δέσποινα, διαλογισμού αρρήτου και ένδυσέ μας διάδημα ζωής αναμαρτήτου.
Η Πλατυτέρα Χαίρε αγκάλη του Χριστού, αιθέρων Πλατυτέρα και σέβας των αγγελικών ταγμάτων αγιωτέρα. Μεσίτευσε στον Τόκο Σου τη χάρη Του να δώσει, των εντολών του τηρητές να μας καταξιώσει.
Το Ρόδο το Αμάραντο Χαίρε καθέδρα κραταιά  και τρόπαιο σοφίας, το Ρόδο το Αμάραντο, πυρσός θεογνωσίας. Επάλειψέ μας, Αγαθή, το μύρο της αγνείας και κάθαρε τον βόρβορο ανθρώπινης κακίας.
Η Πανάχραντος Χαίρε σεπτή Πανάχραντος,  πανάμωμος Μαρία και του Χριστού γεννήτρια, πυλώνα σωτηρίας. Προς τον Υιό σου πρέσβευε ελέη να δωρίσει, τις δυσπραγίες της ζωής και πάθη να διαλύσει.
Η Ευαγγελίστρια Χαίρε ανθρώπων χαρμονή, αγγέλων υμνωδία, λαμπρή Ευαγγελίστρια και θεία ευδοκία. Απάλλαξέ μας, Άχραντε, παντοίας καταισχύνης, τη θαλπωρή σου χάρισε και θεία ευφροσύνη.
Η Οδηγήτρια Χαίρε θαυμάτων θησαυρός και φάρος σωτηρίας, φρουρός και Οδηγήτρια αγγελικής πορείας. Τους δούλους σου προφύλαξε από δαιμόνων πράξεις και ασφαλώς οδήγησε σε δίοδους αγάπης.
Η Ελευθερώτρια Χαίρε προστάτις ισχυρή και λύτρον της οδύνης,  σεμνή Ελεθερώτρια και κάστρο της ειρήνης.  Βοήθα Παναγία μας, τη χάρη σου ζητούμε, από παγίδες χαλεπές να ελευθερωθούμε.
Η Ζωοδόχος Πηγή Χαίρε αστείρευτη Πηγή ναμάτων Ζωοδόχος και παραδόξου θαύματος αγία Θεοτόκος. Καθάρισε τους ταπεινούς από την αμαρτία και δώρισέ μας τη χαρά της θείας ευωχίας.
Η Κεχαριτωμένη Χαίρε δοχείον της χαράς, η Κεχαριτωμένη, των ουρανών βασίλισσα και μακαριζομένη. Εφάπλωσε τη χάρη σου και μας να  ελεήσει και τις ψυχές μας ένθεη χαρά να πλημμυρίσει.
Η Πάντων Ελπίς Χαίρε των Πάντων η Ελπίς, ανθρώπων σωτηρία, απελπισμένων αρωγή, πιστών επιστασία. Επίβλεψε, Φιλάγαθη, βασάνων λύτρωσέ μας και πολυτρόπων συμφορών τη λύση χάρισέ μας.
Η Μεγαλόχαρη Χαίρε Θεογεννήτρια, πηγή πολλών θαυμάτων και Μεγαλόχαρη τιμή με χάρη ιαμάτων. Επίσκεψε και δώρισε των νόσων θεραπεία, του σώματος και της ψυχής την ποθεινή υγεία.
Η Φοβερή Προστασία Χαίρε καθέδρα Φοβερή ανθρώπων Προστασία και των εχθρών νικήτρια, πιστών ευδαιμονία. Ευδόκησε τη λύτρωση παντοίων μας κριμάτων, και των δαιμόνων συντριβή, ιάσεις νοσημάτων.
Η Κοσμοσωτήρα Χαίρε η Τόκος της ζωής, πιστών Κοσμοσωτήρα, των αδυνάτων στήριγμα, λυτρώσεως λουτήρα. Με μητρικές πρεσβείες σου ευλόγει τον λαό Σου και δώρισέ μας χαρμονή το θείο έλεός Σου.
Η Ελεούσα Χαίρε θυμίαμα χαράς, τους πάντες Ελεούσα, του κόσμου καταφύγιον, ικέτες διακονούσα. Σε προσκυνούμε, Πάναγνε, συγχώρεση ποθούμε, παθών και νόσων, πειρασμών τη λύτρωση να βρούμε.
Η Επακούουσα Χαίρε η Επακούουσα κρουνέ της καλωσύνης, των θλιβομένων η χαρά, φανός της σωφροσύνης. Επάκουσε, Παράκλητη, φωνή της ικεσίας και χάρισε πραότητα, ελέη ομονοίας.
Η Γοργοεπήκοος Χαίρε Γοργοεπήκοος, Θεόβρυτε θαυμάτων,  χριστιανών το καύχημα, και βρύση ιαμάτων. Γοργά λοιμούς θεράπευε, γοργά τους πόνους σβήσε, τα πάθη και τους πειρασμούς ταχέως καταλύσε.
Η Παραμυθία Χαίρε πασχόντων αρωγή, πιστών Παραμυθία και ταζομένων ικετών σεπτή Παρηγορία. Παράσχου συγκατάβαση, συγγνώμη μετανοίας και θεία ευδοκίμηση παντοίας ευφορίας.
Η Παυσολύπη Χαίρε πενθούντων βάλσαμο, αγία Παυσολύπη, εισακουστή μεσίτρια, λυτήριον της λύπης. Επίβλεψε και ίασε το άλγος ασθενείας και λύτρωσε τους δούλους σου παντοίας δυστυχίας.
Η Ψυχοσώστρα Χαίρε το μάννα ευλαβών, πιστών η Ψυχοσώστρα, των λυπημένων έρεισμα και θεία φωτοδότρα. Απάλυνε, Θεόνυμφε, τους πόνους ασθενείας και δώρισέ μας τη χαρά της  θείας βασιλείας.
Η Γιάτρισσα Χαίρε θεσπέσια Γιάτρισσα, νοσούντων  θεραπεία και δόξα ακατάλυτη πολλής  θαυματουργίας. Ικέτες Σου προσφεύγουμε της θείας σου προνοίας και εξαιτούμε ίαση παντοίας αρρωστίας.
Η Θαλασσινή Χαίρε προστάτις ναυτικών Θαλασσινή Κυρία, το κατευόδιο της ζωής, πελάγου δεσποτεία. Δαψίλευσε κατάπαυση παντοίας τρικυμίας και την γαλήνη δώρισε, ψυχής τη νηνεμία.
Η Φανερωμένη Χαίρε κανδήλα φωτεινή,  αγνή Φανερωμένη και οπτασία μυστική θαυμάτων δοξασμένη. Σε προσκαλούμε ευλαβώς φανέρωση να δώσεις, αμαρτωλούς και ταπεινούς από δεινά να σώσεις.
Το Άξιον Εστί Χαίρε το Άξιον Εστί, Μητέρα του Σωτήρα, θαυμάτων κρήνη ένδοξη και πάμφωτε λαμπτήρα. Ελέους γίνε χορηγός και δωρημάτων θείων, των επιγείων αγαθών και των επουρανίων.
Η Βρεφοκρατούσα Χαίρε αγάπης η τροφός, αγνή Βρεφοκρατούσα και του ελέους  πίδακα, πιστούς ευεργετούσα. Ελέησε ανάξιους της θείας σου προνοίας και γλίτωσέ μας, Δέσποινα, παντοίας σκευωρίας.
Η Γλυκοφιλούσα Χαίρε αγγέλων γλυκασμός, σεπτή Γλυκοφιλούσα και του Υψίστου βρεφουργός, δαιμόνους καθαιρούσα. Εισάκουσέ μας, Σεβαστή, και γίνε παραστάτης, σε κάθε δύσκολη στιγμή ασύγκριτος προστάτης.
Η Παράκληση Χαίρε Θεού Παράκληση, κρουνέ της ευσπλαχνίας, των ευσεβών αντίληψη, και λύτρον αμαρτίας. Πιστώς σε μεγαλύνουμε και σε δοξολογούμε,  σε περιστάσεις ζοφερές, βοηθό σε προσκαλούμε.
Η Δεομένη Χαίρε, Παράδεισου κλειδί, αγία Δεομένη και Θεοδόχος άσπιλε, Μητέρα δοξασμένη. Σε προσκυνούμε άνασσα, ευσχήμως σε υμνούμε και για την θεία χάρη σου θερμώς ευχαριστούμε.
Η Αγία Σκέπη Χαίρε νεφέλη μυστική, πιστών Αγία Σκέπη, ένδοξος χλαίνη και φρουρός παντός πιστού ικέτη. Την δέησή μας πρόσδεξε και χάρη δώρισέ μας, από κινδύνους χαλεπούς, Αγνή, προστάτεψέ μας.
Η Ενθρονος Χαίρε του κόσμου ένδοξη, το σκήπτρο ευγονίας, η Ένθρονος των ουρανών,  ελέους χορηγία. Ευλόγει και ευδόκησε καιρών την ευκρασία, επουρανίων δωρεών και πάσης ευκαρπίας.

Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν ἅγιον, Κύριον, Ἰησοῦν τὸν μόνον ἀναμάρτητον. Τὸν Σταυρόν σου Χριστὲ προσκυνοῦμεν καὶ τὴν ἁγίαν σου Ἀνάστασιν ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν· σὺ γὰρ εἶ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἐκτὸς σοῦ ἄλλον οὐκ οἴδαμεν, τὸ ὄνομά σου ὀνομάζομεν. Δεῦτε πάντες οἱ πιστοί, προσκυνήσωμεν τὴν τοῦ Χριστοῦ ἁγίαν ἀνάστασιν· ἰδοὺ γὰρ ἦλθε διὰ τοῦ Σταυροῦ χαρὰ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ. Διὰ παντὸς εὐλογοῦντες τὸν Κύριον, ὑμνοῦμεν τὴν ἀνάστασιν αὐτοῦ· Σταυρὸν γὰρ ὑπομείνας δι᾿ ἡμᾶς, θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν.

 

Κατηγορία: Αφιέρωμα στην Θεοτόκο  | Αφήστε σχόλιο